Skip to main content

लघु कथा : ब्यापार संघर्ष

सन्जय सिंजाली मगर

कृष्ण थापा, सानो गाउँमा जन्मिएका एक युवक, आफ्नो परिवारको आर्थिक अवस्थाले पिरोलिएका थिए। उनी किसान परिवारमा जन्मिएका थिए र सानैदेखि खेतबारीमा काम गर्नु उनको दिनचर्या थियो। तर, उनका आँखा धेरै टाढा थिए। उनलाई ठूला शहरको चहलपहल र जीवनमा केही ठूला कुरा गर्नुपर्ने सपनाहरू थिए।

विद्यालयमा पढ्नका लागि पर्याप्त साधन थिएनन्, तर कृष्णले आफ्नो अध्ययनलाई कहिल्यै कमजोर बन्न दिएनन्। उनी साँझ खेतमा काम गर्थे र बिहान बिहान सबेरै उठेर विद्यालय जान्थे। साथीहरूले उनीमाथि हाँसे, गाउँलेहरूले उनलाई तिमीले के नै गर्न सक्छौ र भनेर खिसी गरे। तर, कृष्णको मनमा केही फरक योजना थियो।

विद्यालय सकिएपछि उनी काठमाडौं जाने निर्णय गरे। घरमा कसैले उनलाई रोक्न चाहेनन्, तर सहयोग गर्ने कोही पनि थिएन। उनले आफ्नो सानो कोठरीमा रहेका केही सामानहरू बेचेर काठमाडौंका लागि यात्रा सुरु गरे। शहरमा उनले संघर्षको नयाँ आयाम भेटे रातभर जागिर, बिहान कलेज। कहिलेकाहीं खान नपाएर सुत्नुपर्थ्यो, तर उनले कहिल्यै हार मानेनन्।

उनी हरेक सानोतिनो अवसरको खोजीमा रहन्थे। कहिलेकाहीं पैसाको अभावले गर्दा पुस्तक किन्न नसक्दा सार्वजनिक पुस्तकालयमा बसेर पढ्थे। यही निरन्तरता र अडिग इच्छाशक्तिको कारण उनी स्नातक गर्न सफल भए।

समयसँगै, कृष्णले राम्रो जागिर पाए। उनी आफ्नै बलबुताले एक व्यवसाय सुरु गर्न सक्षम भए। गाउँमा फर्किंदा, जो मान्छेहरूले उनलाई असम्भव भनेका थिए, तिनै मानिसहरू अहिले उनको सफलता देखेर प्रेरित भए।

संघर्षहरू सधैं सजिला हुँदैनन्, तर कृष्णको कथा प्रमाण हो कि आत्मबल र परिश्रमले असम्भवलाई सम्भव बनाउन सकिन्छ।

कृष्ण थापा काठमाडौंमा आएर व्यवसाय थालेपछि पनि संघर्षको यात्रा त्यति सजिलो भएन। सहरमा मात्र होइन, व्यवसाय चलाउन अनेकौं चुनौतीहरू थिए। पहिले पहिले उनले गरेका प्रयासहरू सफल भएनन्। एउटा ठूलो घाटा बेहोर्नु परेको थियो, जसले उनलाई मानसिक रूपमा निकै थकित बनायो। कतिपयले उनलाई व्यवसाय बन्द गरेर कुनै जागिर खोज्न सुझाव दिए।

तर, कृष्णको विश्वास अटल थियो। असफलता भनेको अन्त्य होइन, यो त सफलता पाउने बाटोको एउटा पाइलामात्र हो, उनी आफैंलाई सम्झाउँथे। घाटाको सामना गरेर पनि उनले नयाँ तरिकाले आफ्नो व्यवसायलाई अघि बढाउन काम गरे। उनी दिनरात काम गर्थे, नयाँनयाँ मानिसहरूसँग भेटेर व्यापारिक रणनीतिहरू सिक्थे। उनले आफ्नो व्यवसायलाई समयसापेक्ष बनाउन इन्टरनेट र प्रविधिको प्रयोग गर्न थाले।

समयसँगै, व्यवसायमा सुधार आउन थाल्यो। कृष्णले ग्राहकहरूको विश्वास जित्न थाले, र उनले आफूलाई यो क्षेत्रमा स्थापित गरे। उनको अथक परिश्रम र इमान्दारिताको कारण, व्यवसाय विस्तार हुँदै गयो। जसले गर्दा अब उनलाई अरूलाई पनि रोजगारी दिन सक्ने अवस्थामा पुर्यायो।

तर उनको सफलताको कथा केवल आर्थिक उन्नतिको मात्र थिएन। कृष्णले आफू जस्तै संघर्षरत युवाहरूलाई सहयोग गर्ने सोच बनाए। उनले गाउँका अन्य युवाहरूलाई व्यवसायिक तालिम दिन थाले, ताकि उनीहरूले पनि काठमाडौंमा आएर संघर्ष गर्नुपर्ने अवस्थाबाट जोगिन सकून्। उनले आफ्नो आम्दानीको केही हिस्सा गाउँको विद्यालय र अस्पताल निर्माणमा लगानी गरे।

अब कृष्ण थापा एक सफल व्यवसायी मात्र होइन, गाउँका लागि प्रेरणाका स्रोत पनि बने। जसले उनलाई कहिल्यै विश्वास गरेनन्, उनीहरू अहिले उनलाई सम्मानले हेर्छन्। गाउँमा फर्किंदा, उनलाई ूहाम्रो कृष्णू भनेर गर्वका साथ स्वागत गरिन्छ।

उनको कथा यही देखाउँछ कि संघर्ष जीवनको हिस्सा हो, तर दृढ निश्चय र निरन्तर प्रयासले हामीलाई सफलता सम्म पु¥याउन सक्छ। कृष्ण थापाको संघर्षले अरूलाई यो सिकाउँछ कि परिस्थितिले जति नै कठोर चुनौतीहरू दिए पनि आत्मबल, धैर्यता, र परिश्रमले संसार जित्न सकिन्छ।

संघर्ष भनेको केवल सपना देखेर सकिने कुरा होइन, यो त त्यस्ता सपनाहरूलाई वास्तविकता बनाउने साहस हो।

कृष्ण थापाको जीवनमा संघर्ष र सफलता निरन्तर हातेमालो गर्दै अघि बढिरहेका थिए। उनले व्यवसायमा सफलता हासिल गरे पनि व्यक्तिगत जीवनमा केही ठूलो चुनौतीहरू अझै बाँकी थिए। काठमाडौंको चकाचौंध जीवनले उनलाई कहिलेकाहीं परिवार र गाउँको सम्झना दिलाउँथ्यो। उनी सफल भए पनि परिवार र समाजसँगको दूरीले उनलाई भित्री रूपमा कहिलेकाहीं खाली महसुस गराउँथ्यो।

व्यवसायको व्यस्तताका कारण, उनी कहिलेकाहीं आफ्ना नजिकका मान्छेहरूलाई समय दिन सक्दैनथे। उनीसँग आफ्नो सपना थियो, तर सपनाको पछि लाग्दा कतिपय जीवनका महत्वपूर्ण पाटाहरू ओझेलमा परिरहेका थिए। त्यसैले एक दिन उनले ठूलो निर्णय गरे—अब मात्र आफूले मात्र सफल हुन खोज्नु हुँदैन, आफ्नो परिवार, समाज र गाउँसँग पनि आफ्नो सफलता बाँड्नुपर्छ।

कृष्णले गाउँ फर्केर सामाजिक कामहरूमा पनि ध्यान दिन थाले। उनले गाउँका पुराना स्कूलहरूलाई पुनः निर्माण गर्न आर्थिक सहयोग गरे र गरीब परिवारका बालबालिकाहरूको लागि निःशुल्क शिक्षा अभियान सुरु गरे। उनले कृषि सुधारका कार्यक्रमहरू ल्याएर गाउँका किसानहरूलाई नयाँ प्रविधिको प्रयोग गर्न सिकाए। गाउँका युवाहरूलाई स्वरोजगार बन्न प्रेरित गर्न अनेक कार्यशालाहरू आयोजना गरे।

उनी सधैंभरी गाउँमा बस्न सक्थेनन्, तर जब गाउँका मानिसहरूले उनलाई देख्थे, उनीहरूको अनुहारमा आशाको झल्को देखिन्थ्यो। अब कृष्ण एक मात्र व्यवसायी मात्र होइन, सामाजिक नेतृत्वकर्ता पनि बनिसकेका थिए। उनले समुदायमा मात्र होइन, देशभरिका युवाहरूलाई प्रेरित गर्न थाले।

कृष्णको जीवनले एउटा महत्वपूर्ण पाठ दिन्छ सफलता भनेको केवल व्यक्तिगत उपलब्धि मात्र होइन, यसलाई परिवार, समाज र देशसँग पनि बाँड्न सक्नुपर्छ। उनले आफ्नो संघर्षबाट सिके कि सच्चा सफलता भनेको अरूलाई पनि सफल हुन मद्दत गर्नु हो।

उनको जीवनको यो यात्रा अझै जारी छ। उनी अझै सिकिरहेका छन्, अझै संघर्ष गरिरहेका छन्, र आफ्नो यात्रामा अरूलाई पनि साथ दिइरहेका छन्। संघर्षले मात्रै मानिसलाई बलियो बनाउँछ, र कृष्णको कथा यसको ज्वलन्त उदाहरण हो। 


Comments

Popular posts from this blog

पाल्पा रम्भा गाउँपालीकाको मगर यूवाहरु मगरात जोङ संस्थामा संगठित भए

मगरको भाषा, धर्म, संस्कार, रितिरिवाज संरक्षण प्रबद्धन र एकताबद्ध गर्दै पुस्ताहस्तान्तरण गर्ने लक्ष्य सहित औपचारिक कार्यक्रम आयोजना गरिएको संस्थाका बिरष्ठि उपाध्यक्ष सुदिप काम्मु मगरले जानकारी दिनुभयो । मगरको आफ्नै बिशेष पहिचान छ, जुन नयाँ पुस्ताले यसको अनुभव गर्न नपाउँने हुन् की भन्ने उनको बढो गुनासो थियो । हाम्रो संस्था मगरात जोङ दर्ता प्रकिृयामा रहेको र, संस्था दर्ता पश्चात अझ नयाँ योजना थप गर्दै लैजाने छौ । उनले थपे बिशेष गरि यहाँका मगरका बच्चाहरु लाई बिधालय जाने बातवरण गराउँने र रम्भा गाउँपालीकाको स्कुलमा मगर भाषालाई पठनपाठनको रुपमा लागु गराउँनाका निम्ति पनि यस संस्था जुटोको हो । यस औपचारिक कार्यक्रममा रम्भा गाउँपालीका भित्र पर्ने पाँच वटै वडा बाट मगरहरु सहभागी जनाएका थिए । यसरी आयोजना गरिएको कार्यक्रम रम्भा गाउँपालिका वडा ५, ताहुँ स्थित रेडक्रस भवनमा सम्पन्न भएको थियो । सो भेला बाट थप गर्ने गरि ११ जनाको नयाँ कार्यसमिति निर्माण गरिएको छ । साथै संस्थाका निर्वाचित नाम यस प्रकारका छन् । अध्यक्ष : दिपक काम्मु मगर बरिष्ठ : उपाध्यक्ष सुदिप काम्मु मगर उपाध्यक्ष : गंगा मंश्राङ्गी मगर सचिव...

धर्म होइन पहिचान संकट हो: मगर बौद्ध बनाउने प्रयासको रोचक प्रपञ्च

-संजय सिन्जाली मगर नेपालका आदिवासी जनजातिहरूमध्ये मगर समुदाय ऐतिहासिक, भाषिक, सांस्कृतिक र धार्मिक दृष्टिले विशिष्ट पहिचान बोकेको समूह हो। आफ्नै खाम ( शामानिक ) धर्म, प्रकृति र पूर्वजपूजामा आधारित जीवनशैली, मौलिक संस्कार, लोपोन्मुख भाषा, लिपि र परम्परागत ज्ञान बोकेको यो समुदायलाई पछिल्ला केही वर्षदेखि जबर्जस्ती बौद्ध धर्ममा सीमित गर्न खोजिने चलन देखा परेको छ। मगर धर्म भनेकै बौद्ध हो भन्ने एकपक्षीय र तथ्यविहीन दावीहरू विभिन्न संघ–संस्था, सामाजिक सञ्जाल, राजनीतिक अभिव्यक्तिहरू हुँदै आम जनमानसमा विस्तार गर्न खोजिँदैछ। यो प्रवृत्तिले मगर समुदायको मौलिक धार्मिक सांस्कृतिक संरचनामाथि गम्भीर हस्तक्षेप गर्दै आएको छ, जसले दीर्घकालमा सांस्कृतिक पहिचानको संकट निम्त्याउन सक्ने देखिन्छ। इतिहासको पुनर्लेखन होइन, यथार्थको सम्मान गरौं : मगरहरूको धार्मिक जीवनशैली प्राचीन कालदेखि नै कुनै संस्थागत धर्मको अनुकरणमा आधारित नभई प्रकृति, पुर्खा र आत्मिक विश्वाससँग सम्बन्धित स्वतन्त्र प्रणालीमा विकसित भएको हो। देवीदेवता, कुलपूजा, साम्दो, भुतपुर्वज, देउराली, ल्हो पद्धति, खाम र सामी संस्कारहरू मगर समुदायका आफ्नै...